Πενταήμερο στην Κωνσταντινούπολη

Φωτογραφίες από το ταξίδι εδώ

Ημέρα πρώτη 27/8/2005

Ελλάδα - Τουρκία - Βόσπορος
Ξεκινήσαμε από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στις 6:30 το πρωί του Σαββάτου με το λεωφορείο. Μετά από τις απαραίτητες στάσεις (είτε για ξεμούδιασμα, είτε για να πάρουμε και άλλους ταξιδιώτες) στην Ασπροβάλτα, στη Ν. Πέραμο, στην Ξάνθη, στην Κομμοτηνή και στην Αλεξανδρούπολη φτάσαμε στα σύνορα των Κήπων. Εκεί ξοδέψαμε περίπου δύο ώρες. Εντύπωση μου έκανε η γέφυρα του Έβρου ποταμού. Ξεκινώντας τη διάβασή της από την Ελλάδα, τα κάγκελα είναι βαμμένα άσπρο - μπλέ και από τη μέση και μετά γίνονται άσπρο - κόκκινο καταλήγοντας στην Τουρκία.
Σε κάποιο από τα πρώτα χωριά της Τουρκίας σταματήσαμε για φαγητό. Οι τιμές στην Τουρκία είναι περίπου όπως και στην Ελλάδα. Οι μερίδες τους είναι αισθητά μικρότερες από τις δικές μας. Το νόμισμά τους είναι η τούρκικη λίρα (YTL) και κοστίζει 0,6 ευρώ. Περάσαμε από τα Μάλγαρα όπου εντύπωση μου έκαναν τα χρωματιστά τους σπίτια. Εν συνεχεία περάσαμε τη Ρεδαιστό. Εδώ όλα τα σπίτια είχαν και από μια δορυφορική κεραία στα παράθυρά τους. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είχαμε τη θάλασσα στα δεξιά μας. Φτάσαμε στην Κωνσταντινούπολη.
Πριν πάμε στο ξενοδοχείο πήγαμε και πήραμε ένα καράβι για να κάνουμε μια βόλτα στο Βόσπορο. Η βόλτα με το καράβι μας κόστισε 15 ευρώ. Αφού τελείωσε, πήγαμε να μείνουμε σε ένα ξενοδοχείο στην πλατεία Ταξίμ ονόματι Madison Hotel. Ήμασταν πολύ ενθουσιασμένοι με την πόλη και παρόλη την κούρασή μας κάναμε ένα μπάνιο και βγήκαμε έξω για μια μικρή βολτίτσα. Περπατήσαμε την οδό Ιστικλάλ. Είναι πεζόδρομος και έχει ένα σωρό επώνυμα καταστήματα. Στην Τουρκία υπάρχουν δυο κατηγορίες ανθρώπων: οι πολύ πλούσιοι και οι πολύ φτωχοί. Ο κόσμος που περπατούσε ήταν αμέτρητος. Κουραστήκαμε γρήγορα και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για να κοιμηθούμε.

Ημέρα δεύτερη 28/8/2005

Ιππόδρομος - Μπλε Τζαμί - Αγιά Σοφιά - Τοπ Καπί - Βασιλική Κιστέρνα
Αυτήν την ημέρα το πρόγραμμα είχε ξεναγήσεις στην πόλη. Επισκεφτήκαμε το χώρο του Ιπποδρόμου, το μπλέ τζαμί όπου βγάλαμε τα παπούτσια μας για να μπούμε μέσα, την Αγιά Σοφιά (15 YTL), το τοπ καπί (22 YTL) και τέλος τη Βασιλική Κιστέρνα (10 YTL). Πιο πολύ μου άρεσε η Βασιλική Κιστέρνα η οποία είναι ένα υπόγειο γεμάτο με βρόχινο νερό και κολώνες. Θύμιζε πολύ με σπήλαιο.
Το απόγευμα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε για τη βραδυνή μας έξοδο.
Το βράδυ πήγαμε στο μαγαζί Gar στην περιοχή του Γενί Καπί. Ήταν ένα κέντρο διασκεδάσεως με πολύ πλούσιο πρόγραμμα. Στην αρχή είχε παραδοσιακή μουσική και ανάλογα χορευτικά συγκροτήματα. Μετά βγήκαν κάτι χανούμισσες να χορέψουν. Ήταν θαυμάσιες και εντυπωσιακές! Εν συνεχεία, βγήκε ένας Τούρκος τραγουδιστής που τραγούδησε τραγούδια από διάφορες χώρες σε διάφορες γλώσσες. Τέλος, εμφανίστηκε ένας ξεχασμένος Έλληνας που ζεί εκεί στην Πόλη. Στην αρχή νόμισα πως ήταν Τούρκος που ήξερε πολύ καλά τα ελληνικά, όμως αργότερα φάνηκε ξεκάθαρα πως ήταν Έλληνας. Η μορφή του έμοιαζε να είναι βιβλική. Είπε διάφορα ελληνικά λαϊκά τραγούδια και στο τέλος χόρεψε κιόλας. Αυτός ο άνθρωπος κόντεψε να με συγκινήσει όταν τραγούδησε το "Άκου βρε φίλε" του Στράτου Διονυσίου. Το είπε με ιδιαίτερο πόνο στην όψη...

Ημέρα τρίτη 29/8/2005

Προύσα
Το πρόγραμμα για την τρίτη ημέρα είχε εκδρομή στην Προύσα. Η Προύσα βρίσκεται στην ασιατική πλευρά της Τουρκίας, οπότε έπρεπε να περάσουμε από μια γέφυρα πάνω από τον Βόσπορο. Καθώς περνούσαμε τη γέφυρα, κάτω είχαμε τη θάλασσα, μπροστά μας την Ασία και πίσω μας την Ευρώπη. Ένιωσα σαν να πετάω. Υπέροχη αίσθηση! Περάσαμε τη Χαλκηδόνα, τη Νικομήδεια και για να συντομεύσουμε τη διαδρομή και να αποφύγουμε ένα μεγάλο πέταλο που έκανε ο δρόμος λόγω της θάλασσας, πήραμε ένα καράβι που μας έβγαλε στη Γιάλοβα. Η διαδρομή με το καράβι αυτό κράτησε 45 λεπτά. Είναι ωραία να ταξιδεύεις σε θάλασσες πέρα από τον χάρτη! Το λέω αυτό δίοτι ο χάρτης που συνήθως μελετώ είναι της Ελλάδας και δεν έχει τη συγκεκριμένη θάλασσα. Μετά τη Γιάλοβα περάσαμε τη λίμνη της Νίκαιας και φτάσαμε στην Προύσα. Η διαμονή μας στην πόλη είχε κυρίως εμπορικό χαρακτήρα. Η Προύσα φημίζεται για τα μεταξωτά και τις πετσέτες της. Έτσι ξοδέψαμε τον περισσότερο χρόνο μας στις αγορές και στα παζάρια. Φεύγοντας περάσαμε από τον τάφο του καραγκιόζη. Στην επιστροφή όταν ήταν να πάρουμε το καράβι από τη Γιάλοβα είχαμε λίγη καθυστέρηση διότι μόλις είχαμε χάσει το προηγούμενο καράβι και έπρεπε να περιμένουνε να έρθει το επόμενο. Ανάμεσα στα άλλα οχήματα που περίμεναν είχε μια νύφη και για να περάσει πιο ευχάριστα η ώρα άρχισαν να βαράνε ένα τύμπανο που είχαν και οι συγγενείς άρχισαν να χορεύουν. Πλάκα είχε. Πλησιάζοντας την Πόλη παρατηρούσα ότι έπεφτε στην αντίληψή μου. Υπήρχαν τεράστια κτίρια και από δίπλα τους υπήρχαν τζαμιά με μιναρέδες. Το απόλυτο πάντρεμα ανατολής και δύσης. Φτάσαμε αργά το απόγευμα στο ξενοδοχείο.

Ημέρα τέταρτη 30/8/2005

Ντολμά Μπαξέ - Καπαλί Τσαρσί - Πρίγκηπος
Ξεκινήσαμε την ημέρα μας με το ανάκτορο Ντολμά Μπαξέ (Γεμιστός Κήπος επί τω ελληνικότερον). Πολύ επιβλητικό παλάτι σε μια άκρη του Βοσπόρου. Συνεχίσαμε με μια πολύ σύντομη στάση στην Αιγυπτιακή αγορά η οποία φημίζεται για τα μπαχαρικά της και συνεχίσαμε για την αγορά Καπαλί Ταρσί. Αυτή η αγορά είναι ένα σύμπλεγμα στοών γεμάτο μαγαζάκια όπου το παζάρι δίνει και παίρνει. Μου άρεσε πολύ εκεί μέσα όμως δεν είχαμε και πάρα πολύ χρόνο στη διάθεσή μας διότι έπρεπε να επισκεφτούμε την Πρίγκηπο.
Πήραμε ένα καράβι που το ναυλώσαμε μόνοι μας (10 ευρώ έκαστος). Αν και το καράβι της γραμμής ήταν κατά πολύ φθηνότερο (4 YTL), δεν το προτιμήσαμε διότι έπρεπε να είμαστε συνεπείς στους χρόνους μας και είχε πάρα πολύ κόσμο. Πηγαίνοντας για Πρίγκηπο είδαμε και τα υπόλοιπα Πριγκηπονήσια τα οποία είναι 9 στο σύνολο και τα 4 από αυτά κατοικούνται. Στην Πρίγκηπο δεν υπάρχουν οχήματα παρά μόνο ποδήλατα και παϊτόνια με άλογα. Πήραμε ένα παϊτόνι για να μας κάνει μια βόλτα στο νησί. Μας άφησε σε ένα σημείο από το οποίο ξεκινούσε ένα μονοπάτι που κατέληγε σε ένα εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου. Η θέα από εκεί πάνω ήταν καταπληκτική. Το εκκλησάκι αυτό το επισκέπτονται πολλοί, ισχυριζόμενοι πως είναι θαυματουργό. Υπάρχει και ένας Έλληνας καλόγερος. Καθώς επιστρέφαμε συναντήσαμε μια τουρκάλα κοπέλα που κερνούσε καραμέλες επειδή είχε πραγματοποιηθεί η επιθυμία της. Τα σπίτια στην Πρίγκηπο είναι πολύ όμορφα. Λίγο πριν φύγουμε μπήκαμε σε ένα κατάστημα για να πάρουμε κανα δυο αναμνηστικές φωτογραφίες και συναντήσαμε Έλληνες. Ένας από αυτούς ήταν ο Μητροπολίτης των Πριγκηπονήσων. Φορούσε κουστούμι και είχε γένια. Η μητέρα μου συγκινήθηκε πολύ.

Ημέρα πέμπτη 31/8/2005

Πατριαρχείο - Παναγιά των Βλαχερνών - Μπαλουκλί
Πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Ελλάδα περάσαμε για προσκύνημα από το Πατριαρχείο στο Φανάρι, την Παναγιά των Βλαχερνών και το Μπαλουκλί. Το Μπαλουκλί είναι ένα μοναστήρι όπου διακονούν εναλλάξ για ένα μήνα ελληνίδες και ρουμάνες μοναχές. Στο προαύλιο είχε ταφόπλακες, άλλες γραμμένες στα ελληνικά και άλλες στα καραμανλήδικα (ελληνικές λέξεις με τούρκικη γραφή). Στο μοναστήρι αυτό υπάρχει αγιασμός και ένα εκκλησάκι της Ζωοδόχου πηγής. Βγαίνοντας από το χώρο του αγιάσματος συναντάς τάφους πατριαρχών. Δίπλα και έξω από το μοναστήρι υπάρχει ελληνικό νεκροταφείο. Φεύγοντας, σταματήσαμε για φαγητό στη Ρεδαιστό. Στα σύνορα δεν καθυστερήσαμε καθόλου. Φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη αργά το απόγευμα.

The End.