Λονδίνο 2016

Φωτογραφίες από το ταξίδι

Αφορμή: ένα τηλεφώνημα. Αποτέλεσμα: στα γρήγορα και χωρίς πολλά πολλά τα εισιτήρια για το Λονδίνο κλείστηκαν. Τριήμερο καθαρής Δευτέρας θα βρισκόμασταν εκεί. Βρήκαμε φτηνά εισιτήρια (όπως πάντα άλλωστε :p) και ψάχναμε μια οικονομική λύση για τη διαμονή. Το Λονδίνο είναι ακριβό. Λύση καλή έδωσε ή πολύ καλή φίλη Ελένη που το έχει επισκεφτεί δυο φορές και έχει κάνει διατριβή στην πόλη! Easy hotel στη Βικτώρια. Δωμάτια σπιρτόκουτα αλλά καθαρά, πολύ οικονομικά, με ατομικό μπάνιο, θέρμανση, σε πολύ καλό σημείο και με 24-ωρη ρεσεψιόν. Το πολύ καλό σημείο το τονίζω διότι είναι α) κοντά στο κέντρο και β) στο σταθμό Βικτώρια τερματίζουν και αναχωρούν λεωφορεία για το αεροδρόμιο Stansted που έπρεπε να κινηθούμε από και  προς τα 'κει βάρβαρες ώρες.

Αφού κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχείο τα υπόλοιπα θα ήταν εύκολα. Είχαμε τρεις βδομάδες μπροστά μας να καταστρώσουμε τα σχέδια μας. Το Λονδίνο το είχα επισκεφτεί ακόμη μια φορά στο παρελθόν για πολύ λίγες ώρες όμως. Μια γεύση, όμως, την είχα πάρει. Είναι αλήθεια πως οι βόρειες ευρωπαϊκές πόλεις μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους. Το Λονδίνο είναι ένας κλασικός προορισμός και οι πληροφορίες που κυκλοφορούν άπειρες. Έτσι, δεν δυσκολευτήκαμε και πολύ να βγάλουμε ένα πλάνο. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος και έτσι μπορέσαμε και βάλαμε αρκετά πάρκα στο πρόγραμμα μάς.

Ημέρα πρώτη, Έδεσσα - Λονδίνο

Από Θεσσαλονίκη φύγαμε στις 10 το βράδυ και χάρη στη δίωρη διαφορά ώρας ήμασταν εκεί στις 11.30 τοπική. Με το που βγαίνει κανείς από το αεροπλάνο και μπαίνει στο αεροδρόμιο αρχίζει ένας εξονυχιστικός έλεγχος διαβατηρίων-ταυτοτήτων. Περιμέναμε κοντά στη 1 ώρα μέχρι να φτάσει η σειρά μας και να μας ελέγξουν. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς την έξοδο των λεωφορείων για να βρούμε το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο κέντρο του Λονδίνου (Victoria coach station). Έχει λεωφορεία κάθε 15 λεπτά και τα δρομολόγια εκτελούνται από την National Express και την easybus. Η δεύτερη συνεργάζεται με την πρώτη και θέλει προσοχή στην ανάγνωση του εισιτηρίου για να μην ψάχνει κανείς το easybus και δεν το βρίσκει πουθενά. Εισιτήρια είχαμε κλείσει από το Internet σε οικονομικότερες τιμές από ότι αν τα κόβαμε επί τόπου. Επειδή το εισιτήριο κόβεται για συγκεκριμένη μέρα και ώρα, αν αργήσει το αεροπλάνο το εισιτήριο έλεγε πως ισχύει για ακόμη μια ώρα. Οι ελεγκτές, όμως, μας φάνηκαν πολύ χαλαροί και δεν έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην ώρα. Κατά την επιστροφή μας μάλιστα (αφού τρομάξαμε με τον χρονοβόρο έλεγχο διαβατηρίων - ταυτοτήτων) φύγαμε για το αεροδρόμιο 30 λεπτά νωρίτερα από ότι είχαμε προγραμματίσει χωρίς κανένα πρόβλημα. Από τον σταθμό λεωφορείων το ξενοδοχείο απείχε 500μ. Σε λιγότερο από 10 λεπτά ήμασταν στο ξενοδοχείο.

Ημέρα δεύτερη, Camden Market - Hyde Park

Ημέρα Κυριακή και το πρόγραμμα έχει επίσκεψη στην αγορά του Camden. Η περιοχή αυτή βρίσκεται στη 2η ζώνη βόρεια του Λονδίνου. Από το σταθμό του μετρό Βικτώρια προμηθευτήκαμε την κάρτα oyster visit card για τις μετακινήσεις μας. Αυτή μας κόστισε 21 λίρες. 3 λίρες κοστίζει η κάρτα, άλλες 3 ένας χάρτης της πόλης και οι 15 λίρες μένουν στην κάρτα και ξοδεύονται καθώς την χρησιμοποιεί κανείς. Εμείς κινηθήκαμε την πρώτη μέρα στις ζώνες 1 και 2 και τις υπόλοιπες δύο μέρες στη ζώνη 1. Και για τις τρεις μέρες ξοδέψαμε περίπου 20 λίρες. Η κάρτα φορτίζει σε αυτόματα μηχανήματα που υπάρχουν στους σταθμούς του μετρό και μάλιστα αν μείνει αδιάθετο υπόλοιπο στο τέλος του ταξιδιού, από τα ίδια μηχανήματα μπορεί να γίνει επιστροφή των χρημάτων σε κέρματα! Την κάρτα δεν την πετάμε διότι ελπίζουμε να ξαναπάμε Λονδίνο :p χοχοχο!

Στο Camden τα Σαββατοκύριακα ανοίγει μια όμορφη αγορά (τύπου μοναστηρακίου). Υπάρχουν μαγαζάκια που πουλάνε παπούτσια, ρούχα, αξεσουάρ ένδυσης, έπιπλα, φαγητά (διαφόρων λαών), σουβενίρ και ένα σωρό άλλα. Υπάρχουν μαγαζάκια άλλα υπαίθρια και άλλα μέσα σε στοές που παλιά ήσαν σταύλοι. Όμορφο και πολύχρωμο μέρος. Στη  γειτονιά αυτή βρίσκεται η εκκλησία Αγ. Πάντων η οποία είναι ελληνική και λειτουργούσε την Κυριακή. Την επισκεφτήκαμε για να προσκυνήσουμε.

Φεύγοντας από το Camden (από έναν σταθμό παραπέρα διότι ο σταθμός Camden Town κλείνει λόγω πολυκοσμίας!) κατευθυνθήκαμε προς το Hyde Park. Αυτό είναι ένα τεράστιο πάρκο με μια λιμνούλα στη μέση με πάπιες και πελεκάνους και που άλλοι έκαναν βαρκάδες. Στα δασάκια του πάρκου υπήρχαν διάφορα πουλιά και πολλά σκιουράκια τα οποία ήταν εξοικειωμένα με τους ανθρώπους και περίμεναν να τα ταΐσουν. Εδώ, πολλοί ήταν αυτοί που έτρεχαν και γυμνάζονταν με διάφορους τρόπους. Έχει, δηλαδή, διάφορες θεματικές περιοχές. Μεταξύ άλλων, στη μια του άκρη βρίσκονται κάτι βασιλικοί κήποι ονόματι Kensington, ενώ σε ένα ενδιάμεσο σημείο υπάρχει το συντριβάνι της Νταϊάνα. Ένα ασυνήθιστο συντριβάνι το οποίο είναι κυκλικό, στη μέση έχει γρασίδι και περιμετρικά υπάρχει ένα αυλάκι πλάτους 1,5 μέτρου περίπου που κυλά νερό κάνοντας διαφορετικά σχέδια σε διαφορετικές μεριές. Ασυνήθιστο και εντυπωσιακό.

Φεύγοντας από το πάρκο περάσαμε από το πολυκατάστημα Harrods (το οποίο ήταν κλειστό) και κάτσαμε σε ένα μαγαζάκι απέναντι να πιούμε κάτι. Τέλος, πριν καταλήξουμε στο ξενοδοχείο για βράδυ, περάσαμε από το Big Ben για να δούμε πως φέγγουν τα φώτα του τη νύχτα.

Ημέρα τρίτη, Green & St. James Parks, Buckingham Palace, Big Ben, Aquarium, Tower Bridge & Hill

Πρώτη στάση το Green park. Πολύ μικρότερο από το χθεσινό, όμως σε κεντρικότατο σημείο τοποθετημένο και δίπλα στο Buckingham Palace. Πιο δίπλα, είναι το St. James park το οποίο ήταν το πιο μικρό από όλα αλλά και το πιο όμορφο για μένα. Είναι στενόμακρο και στη μέση έχει μια στενόμακρη λίμνη με δέντρα. Μοιάζει με δάσος και το τοπίο είναι πιο άγριο. Το Buckingham Palace είναι στη συμβολή των δύο πάρκων αυτών και στις 11.30 το πρωί γίνεται η περίφημη αλλαγή της φρουράς. Φροντίσαμε να είμαστε εκείνη την ώρα εκεί για να την παρακολουθήσουμε. Άπειρος κόσμος σκαρφαλωμένος σε κάγκελα και σκαλιά. Η δε αλλαγή σκέτο φιάσκο. Παρελαύνουν κανά δυο διμοιρίες, ένας καβαλάρης φυλάει την πάντα κλειστή κεντρική είσοδο, ενώ η πραγματική αλλαγή των φρουρών λαμβάνει χώρα μέσα στο παλάτι που δεν την βλέπει κανείς! Μια καλοστημένη φιέστα σκέτη απάτη!

Φύγαμε από εκεί και πήγαμε να δούμε πως φαίνεται το Big Ben την ημέρα. Πηγαίνοντας περάσαμε και από το Westminster abbey που είναι μια παλιά εκκλησία στην οποία παντρεύονται βασιλιάδες. Περάσαμε τη γέφυρα δίπλα από το Big Ben και κατευθυνθήκαμε προς το Ενυδρείο το οποίο και επισκεφτήκαμε. Εντυπωσιακό, με διώροφες γυάλες και πλούσια συλλογή. Έλλειπαν οι πιγκουίνοι όμως! Φαινόταν πως κάνουν έργα σε εκείνη την πλευρά. Κρίμα.

Συνεχίσαμε προς τα ανατολικά της πόλης. Κάναμε μια στάση στην αγορά Borough Market όπου πουλάνε τρόφιμα. Δυστυχώς, πήγαμε αργά και στις 4 το απόγευμα έκλειναν και οι τελευταίοι πάγκοι. Εδώ, τσιμπήσαμε κάτι τορτελίνια στο πόδι (ή στο χέρι;;; ) και στη συνέχεια βρεθήκαμε στην Tower Bridge της οποίας την έκθεση επισκεφτήκαμε. Είσοδος 9 λίρες. Η είσοδος σε αυτήν την γέφυρα γίνεται από τον έναν πύργο και ανεβαίνουμε στην κορυφή του. Υπάρχει κλειστός εναέριος διάδρομος που μας οδηγεί στον άλλο πύργο και από εκεί δεύτερος διάδρομος που μας οδηγεί πάλι στον πρώτο. Ένα σημείο των διαδρόμων αυτών είναι γυάλινο με θέα τον δρόμο από κάτω και το ποτάμι, ενώ κατά μήκος τους υπάρχουν φωτογραφίες, κείμενα με εικόνες και οθόνες με βίντεο παρουσιάζοντας τη σημαντικότητα του έργου αυτού την εποχή που κτίστηκε. Η θέα του Λονδίνου από εκεί ψηλά έχει ενδιαφέρον. Στο τέλος, αφού κατεβήκαμε μας έστειλαν να επισκεφτούμε λίγο παραπέρα το μηχανοστάσιο της γέφυρας. Η γέφυρα αυτή σπάει στη μέση και σηκώνεται για να περνάνε πλοία. Αυτό συμβαίνει συμβολικά ακόμη και σήμερα κάποιες συγκεκριμένες μέρες του έτους. Απομακρυνόμενες από την γέφυρα αυτή πλησιάσαμε προς το Tower Hill που είναι στο ένα άκρο την γέφυρας αυτής και περιοριστήκαμε σε μια βόλτα περιμετρικά αυτού. Πριν γυρίσουμε στο ξενοδοχείο επισκεφτήκαμε τον καθεδρικό του Αγ. Παύλου, περάσαμε από την περίφημη τράπεζα του Λονδίνου και καθήσαμε σε μια παμπ να πιούμε κάτι. Ήταν η ώρα που σχολούσε ο κόσμος και γινόταν πανικός στους δρόμους και στα μετρό.

Ημέρα τέταρτη, μουσεία & Oxford street

Σήμερα, σειρά είχαν τα μουσεία. Υπήρχε μικρή πιθανότητα βροχής, οπότε είπαμε να αφήσουμε τα μουσεία για αυτήν την ημέρα. Τελικά όμως δεν έβρεξε και μας έμεινε η κούραση των απανωτών μουσείων. Ξεκινήσαμε με το μουσείο Επιστήμης και με το Φυσικής Ιστορίας που είναι δίπλα δίπλα. Το πρώτο είχε διάφορες πτέρυγες με πιο ενδιαφέρουσες για 'μένα αυτές των επικοινωνιών και της πληροφορίας. Το δεύτερο, εντυπωσιάζει από το κτίριο του που μοιάζει να είναι κάποιων αιώνων. Η είσοδος από μια νέα πτέρυγα που έχουν φτιάξει οδηγεί μέσω μιας κυλιόμενης σκάλας στα έγκατα της γης. Γύρω από τη σκάλα το ντεκόρ προσομοιάζει μια γη ανοιγμένη που η σκάλα εισέρχεται στο εσωτερικό της. Η πτέρυγα αυτή είναι αφιερωμένη στους σεισμούς, στα ηφαίστεια, στα βουνά, στο νερό, στους ωκεανούς. Παρακάτω βρίσκονται οι θησαυροί της γης. Αμέτρητα πετράδια, σμαράγδια, ρουμπίνια, πολύτιμοι λίθοι και όλα αυτά σε πολύ χαμηλό φωτισμό για να αναδεικνύεται η λάμψη τους. Εντυπωσιάστηκα και αμέσως σκέφτηκα τη φίλη μου τη Μαρία που είναι γεωλόγος και θα τα έβρισκε άκρως ελκυστικά! Στις υπόλοιπες πτέρυγες υπήρχαν εκθέματα σχετικά με την οικολογία, ζώα, φυτά και άλλα όπως συνηθίζεται σε τέτοιου είδους μουσεία. Τέλος, το μουσείο αυτό φημίζεται και για τη μεγάλη συλλογή δεινοσαύρων. Ακολούθησε το Βρετανικό μουσείο του οποίου τα εκθέματα ως επί το πλείστον είναι ελληνικά. Ωραίο μουσείο, άξιο επίσκεψης και αρκετά συμμαζεμένο σε σύγκριση με το Λούβρο που είναι πραγματικός λαβύρινθος. Η είσοδος και στα τρία αυτά μουσεία είναι δωρεάν.

Μ' αυτά και μ' εκείνα η ώρα πέρασε και κοντεύει να μας βρει η νύχτα στην mainstream αγορά του Λονδίνου την Oxford street. Μας συνεπήραν κάτι στενάκια και βρεθήκαμε να περπατάμε στην ολόλαμπρη και υπερχλιδάτη Regent street. Αργήσαμε να καταλάβουμε πως δεν είμαστε στην Oxford. Η Regent μας μάγεψε περισσότερο. Νεοκλασικά κτίρια ολοφώτιστα, μαγαζάρες, μάρκες επώνυμες, άλλος αέρας βρε παιδί μου! Κολυμπήσαμε για λίγο στον αφρό και εμείς μέχρι που ξαναχαθήκαμε και πέσαμε πάνω στην Carnaby street. Ήταν η ώρα για να πιούμε μια αποχαιρετιστήρια μπύρα μιας και την επόμενη μέρα πρωί πρωί θα φεύγαμε. Σταμπάραμε ένα όμορφο μαγαζάκι ονόματι Shakespear's House και καθήσαμε στον επάνω όροφο. Ζεστά στολισμένο με χοντρές κουρτίνες στα παράθυρα, χαλί στο πάτωμα, ιδιαίτερα φωτιστικά και η τουαλέτα κλασικά αγγλική με δύο βρύσες μια για το κρύο και μια για το ζεστό! Πρώτη φορά συνάντησα δυο βρύσες σε έναν νιπτήρα.

Ημέρα πέμπτη, επιστροφή με την ψυχή στο στόμα

Πολύ πρωί αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο. Στο Stansted φτάσαμε άνετα στην ώρα για να στριμωχτούμε χρονικά αργότερα στο Ελ. Βενιζέλος! Στην Αθήνα θα χωρίζαμε με την Κατερίνα και εγώ θα έφευγα για Θεσσαλονίκη. Η πτήση για Θεσσαλονίκη είχε πολύ μικρό χρόνο ανταπόκρισης και το αεροπλάνο από το Λονδίνο άργησε κατά 20 λεπτά. Τελικά, με ένα σάλτο μορτάλε στο Ελ. Βενιζέλος κατάφερα με την ψυχή στο στόμα να επιβιβαστώ στο αεροπλάνο και να φύγω στην ώρα μου. Δίδαγμα: Ποτέ ξανά δεν επιλέγουμε τόσο μικρό χρόνο στις ανταποκρίσεις!!!!